Gdzie w Polsce jest najdłuższa linia tramwajowa?

Do niedawna w Łodzi była rekordowo długa linia tramwajowa o długości blisko 50 km. Rozpoczynała się ona w Ozorkowie, by poprzez Emilię, Zgierz dotrzeć do Łodzi, pokonać całe miasto z północy na południe i poprzez Ksawerów dotrzeć do Pabianic. Niestety na początku lat dziewięćdziesiątych regionalizacja finansowania komunikacji miejskiej spowodowała że linię podzielono na trzy niezależne linie tramwajowe należące do różnych przewoźników. Powstały wówczas trzy linie tramwajowe wzdłuż trasy Ozorków-Łódź-Pabianice. Linia 41 z Pabianic do Łodzi, linia 11 przecinająca miasto z północy na północ linia 46 z Ozorkowa do Łodzi licząca ponad 30 km.


Jest to obecnie mimo skrócenia najdłuższa linia tramwajowa w Polsce. Liczy sobie 47 przystanków a jej przejazd trwa ponad 1,5 godziny. W latach 1993-2012 linia przejściowo była własnością MKT. Obecnie ponownie jej właścicielem jest MPK.
Na początku XXI wieku pojawił się pomysł by tę linię w poprzedniej wersji odbudować na całej długości w ramach projektu Łódzkiego Tramwaju Regionalnego dużych prędkości. Od 2006 rozpoczęto realizację tego projektu dzięki któremu już zmodernizowano trasę wzdłóż lini 11. Obecnie trwają przygotowania by zmodernizować torowisko wzdłuż trasy lini 46. 


Większość elektrycznych sieci tramwajowych powstała w Polsce w okresie zaborów. Pierwszy tramwaj konny kursował w Warszawie w 1866 roku. 


Pierwszy elektryczny tramwaj pojawił się w niemieckim Wrocławiu w 1893 roku. Jednak najbardziej profesjonalna sieć tramwajów elektrycznych powstała w Łodzi. Obejmowała ona dużo linii podmiejskich sięgających nawet do oddalonego o 70 km Sulejowa.



Wprawdzie nie na całej długości zelektryfikowana bo od Piotrkowa do Sulejowa obsługiwały tę linię pociągi kolejki wąskotorowej. Od strony północno-zachodniej można było dojechać tramwajem do oddalonej o blisko 50 km Zduńskiej Woli, mijając po drodze Łask i Pabianice. Od zachodu były dwie linie podmiejskie do Lutomierska – 20 km i Aleksandrowa – 15 km. Od północy tramwaje kursowały przez Zgierz do Ozorkowa – 28 km.



Po okresie największego rozkwitu miasta kiedy znajdowało się ono pod zaborem rosyjskim i w okresie międzywojennym następowało stopniowe ograniczanie linii tramwajowych.

Kierunek południowy do Piotrkowa Trybunalskiego zniknął jeszcze przed wojną. Najdłużej tramwaje jeździły do Tuszyna- 22 km (1973 r.) potem już tylko do Rzgowa a w 1993 roku linię całkowicie zlikwidowano. Podobnie z pozostałościami sieci z 1904 roku między Piotrkowem Trybunalskim, a Sulejowem zlikwidowanej w roku 1986 .



Kierunek południowo-zachodni obecnie funkcjonuje tylko do Pabianic – 17 km, ale jest coraz bardziej ograniczany w częstotliwości połączeń by zastąpić go przez komunikację bus-ami. 


Na zachodzie miasta ciągle funkcjonują połączenia do Lutomierska i Aleksandrowa.
Obecnie najdłuższą linią podmiejską w łódzkiej aglomeracji jest linia do Ozorkowa.



Stworzenie bus-pasów i wizja reanimacji kolei podmiejskich wokół Łodzi może jednak ograniczyć rozwój komunikacji tramwajowej w aglomeracji łódzkiej. Widać to chociażby po taborze tramwajów, gdzie MTR i MPK zamiast stawiać na produkowane w Polsce nowoczesne klimatyzowane tramwaje woli kupować wycofywane z europejskich miast używane tańsze pojazdy.


fot. 
www.banzaj.pl/
wikipedia
www.czasgentlemanow.pl
www.dawidfratczak.pl
www.czasgentlemanow.pl
www.dawidfratczak.pl
wikipedia
www.fakt.pl
www.punktdlalodzi.pl/

Zobacz też:
Arturówek Łódź
Gdzie znajduje się najstarszy znak drogowy w Polsce?
Jaki jest największy gotycki kościół drewniany w Polsce?